“Je bent nooit te oud om te leren”, zeggen we dikwijls. Dat geldt ook voor Dikkie Bezemer (75). Ze vindt het belangrijk om zelfstandig en onafhankelijk te blijven. Ze is heel actief, doet aan bejaardengym, gaat naar koffieochtenden en is vrijwilliger bij Bartje en Soepje Desiré. Maar de computer liet ze links liggen. Vier jaar geleden kocht ze haar laptop maar behalve aanzetten kon ze er niets mee. Om ook op digitaal vlak bij te blijven, krijgt ze hulp van Digitaal Bolderburen.
tekst: Frans Huber; foto: Karin van de Kar
Dikkie Bezemer werd geboren in Asch. Haar moeder overleed op heel jonge leeftijd. Ze groeide op in een groot gezin, eerst met haar ouders en daarna met haar vader en tweede moeder. Na de lagere school ging ze in Culemborg naar de huishoudschool. Ze werd echter ziek, miste op school een half jaar en is er mee gestopt: “Ik was 15 en wilde geld verdienen. Ik ging werken bij de familie Immink van de bakkerij in Beusichem.”
Dikkie trouwde toen ze 22 was en kreeg 2 kinderen, een dochter en een zoon. Ze heeft een kleindochter (21) en een kleinzoon (15).
Tegenslagen
10 jaar geleden werd Dikkie weduwe. In de afgelopen jaren verloor ze veel mensen die haar dierbaar waren. 2 jaar geleden kwam ze ten val met haar elektrische fiets. Dat leidde tot hersenletsel. Ze heeft daardoor nog steeds moeite met lopen. Voor langere afstanden gebruikt ze de scootmobiel. Ze moest toen, na 40 jaar, ook stoppen als collectant voor het Epilepsie Fonds.
“Ik heb de laatste tijd veel verdriet gehad,” vertelt Dikkie, “soms was ik bang dat ik het niet meer aankon maar het lukte me om me elke keer weer te hernemen. Het maakte me uiteindelijk ook sterker. Nu zie ik mezelf als een zelfstandige vrouw die haar eigen boontjes kan doppen. Ik wil nieuwe dingen leren die daarvoor belangrijk zijn.”
Altijd bezig
Dikkie houdt van aanpakken, is altijd bezig: “Ik ga bijna elke dag naar Bartje, daar zorg ik dat de keuken op orde blijf. Ik doe mee bij Soepje Desiré en ben druk met ‘Breien voor Roemenië’. Dat laatste begon tijdens de koffieochtenden in buurtcentrum Bolderburen. Inmiddels zit ik ook thuis vaak te breien, losse lappen die als dekens aan elkaar worden genaaid.”
Thuis zorgt ze zelf voor haar huishouden. Haar appartementje is gezellig ingericht met mooie en curieuze spulletjes die ze gevonden heeft bij Bartje. Ze heeft een abonnement op de Plus waar ze veel belangrijke informatie uit haalt. Zo nu en dan leest ze een boek.
Meedoen in de samenleving
“Voor mij is het belangrijk om mee te doen en onder de mensen te komen. Daarvoor moet ik zelf initiatief nemen, niet wachten tot de mensen naar mij toe komen. Ik ga met plezier naar de koffieochtenden op donderdagmorgen in buurtcentrum Bolderburen en snak er naar dat we straks zo nu en dan weer gezamenlijk kunnen eten in de Salaamander en in Bolderburen. En….ik heb een autootje kunnen kopen zodat ik wat gemakkelijker verder weg bij mensen op bezoek kan gaan!”
“Ik let goed op mezelf”, zegt Dikkie, “ik zorg dat ik in conditie blijf, wil voorkomen dat het lopen achteruit gaat. Ik heb een tijd geleden een valpreventiecursus gedaan en daarna ben ik op bejaardengym gegaan om te zorgen dat spieren en gewrichten soepel blijven. Dat ligt nu stil maar ik popel om weer te beginnen. En het is fijn dat ik mijn hond Jane heb, die laat ik vier keer per dag uit, zo blijf ik lopen.”
Karin Burgers, ouderencoach bij ElkWelzijn zegt over de inzet van Dikkie om mee te blijven doen: “Goed dat ze dit zo aanpakt. Het is mijn taak als wijkcoach om ondersteuning te geven bij wat daarvoor nodig is.”
Werken op de laptop
Een belangrijk knelpunt was voor Dikkie het werken met computer en smartphone. Maar inmiddels is ze een eind op streek: “4 jaar geleden kocht ik een laptop. Behalve aanzetten kon ik er niets mee. Maar eind vorig jaar kwam ik in contact met het project ‘Bolderburen Digitaal’: vrijwilligers Rob Rapati en Johan van Schaik bieden tijdens een wekelijks spreekuur ondersteuning bij het gebruik van de computer.”
“Ik ben op hen afgestapt, ze hebben me een aantal keren geholpen. Daar heb ik veel van geleerd. Eerst moest ik oefenen om mijn arm stil te houden bij het gebruiken van de muis, die trilde te veel. Daarna hebben ze me geleerd om via google dingen op te zoeken. Dat kan ik nu zelf doen.”
“Jammer genoeg moest het spreekuur stoppen vanwege de lockdown. Want ik wil ook leren om digitaal betalingen te doen. Dat doe ik nog steeds via papieren opdrachten en afschriften, omslachtig en duur. Dat vinden ook mijn kinderen. Ik hoop dat het spreekuur gauw weer kan beginnen. Dan kan ik verder leren. Ik ga nu ook een seniorensmartphone kopen want de telefoon die ik gebruik heeft geen internet, ik kan alleen bellen en sms’en.”
“Ja”, zegt Dikkie, “hoe moeilijk het leven soms ook is, ik blijf me inzetten en zorg dat ik mezelf kan redden. Ook voor de kinderen, want zij krijgen het ook niet cadeau.”
Het wekelijkse spreekuur ‘Bolderburen Digitaal’ van Johan en Rob gaat weer van start op donderdag 3 juni van 10:00 tot 12:00 uur. Vooraf aanmelden is noodzakelijk. Dat kan via telefoonnummer 06-87 98 45 33 of via e-mail: bolder.ondersteuning@gmail.com
