Samir Chouay (34) assisteert als vrijwilliger de jongerenwerkers van ElkWelzijn. Hij draait mee in projecten en activiteiten voor kinderen en opgroeiende jongeren. Daarbij is hij speciaal gemotiveerd in het ondersteunen van jongeren die met drugsproblematiek te maken kunnen krijgen. Daarin is Samir ervaringsdeskundige: hij was lange tijd verslaafd aan sterke cannabisproducten. Lees hoe hij van zijn ervaringen heeft geleerd en daar nu anderen mee inspireert.
Tekst: Frans Huber; foto: Karin van de Kar
Daginvulling
Samir heeft al een groot aantal jaren contact met de jongerenwerkers van ElkWelzijn, voorheen als deelnemer. De laatste jaren als vrijwilliger: “Het is voor mij daginvulling die helpt om uit te zoeken wat ik met mijn toekomst wil.” De afgelopen zomer verzorgde hij buitenactiviteiten, onder meer bij de Josefschool. Dezelfde activiteiten doet hij nu nog op de woensdag. Bij Lek en Linge verzorgt hij, samen met anderen, een aanbod zaalvoetbal voor leerlingen van de onderbouw. Tegelijkertijd is hij druk met het ontwikkelen van spannende spelen voor de komende zomerperiode. In contact met jongeren probeert hij drugsgebruik aan de orde te stellen.
Turbulent verleden
Samir heeft een turbulent verleden. Ooit deed hij de vmbo-bouwopleiding. Daarna volgden talloze banen. Zijn leven werd problematisch toen hij op zijn 16e begon te blowen. Dat ging van kwaad tot erger: “Ik begon met wiet. Daarna werd het haze-cannabis, dat is veel heftiger en vaak ook gemeen spul waar ze troep doorheen doen om de werking sterker te maken. Uiteindelijk was ik alleen nog maar met drugs bezig, ik gaf er 50 euro per dag aan uit. Ik werd steeds somberder, durfde niet meer onder de mensen te komen, schaamde me voor mijn uiterlijk. Soms zat ik nabij de psychose. Mijn familie had het er moeilijk mee. Vooral mijn zusje met wie ik een sterke band heb. Zij zei ooit tegen mij: ‘Je was altijd vrolijk, als ik met je in de trein zat was jij de enige die ik altijd zag lachen. En nu, nu lach je nooit meer….’”
Afkicken
“8 jaar geleden, ik was 26, zat ik in een arbeidstoeleidingstraject. Ik werd begeleid door 2 mannen die me discipline bij moesten brengen, een soort legertraining. Eén van hen zag dat ik telkens stoned was. Hij stelde me een ontwenningstraject voor in de Jellinekkliniek (Amsterdam) en wilde meteen mijn beslissing. Maar ik moest nadenken en kreeg een week bedenktijd. Ik heb toen veel gepraat met mijn zus en mijn broer en uiteindelijk ‘ja’ gezegd. Mijn zusje, toen 7 maanden zwanger, heeft me naar de kliniek in Amsterdam gebracht. Ik zag er niet uit, ontzettend mager.”
Samir toont een foto, gemaakt door zijn zus op de stoep van de Jellinekkliniek: een mager jong mens met heel dunne armpjes. “En kijk mij nóu eens”, zegt hij, “zo gevuld als ik nu ben, zelfs met een buikje, daar ben ik trots op. En ik blow nooit meer, heb er ook geen enkele behoefte aan. Ja, dat besluit toen om af te kicken, dat is het beste besluit dat ik ooit genomen heb.”
Het afkicktraject bedroeg 8 weken intern in de kliniek met aansluitend een periode gericht op toeleiding naar arbeid. Samir neemt nog steeds deel aan geregelde meetings met anderen die toen ook zijn afgekickt. “Deze mensen voelen nu als vrienden, betere vrienden dan ik hier ooit had.”
Wat ik wil…
Samir: “Ik ben nu een ander mens, kordater, weet beter wat ik wil: ik wil me in Culemborg bezighouden met jongerenwerk. Jongeren beseffen bijvoorbeeld niet dat Cannabis steeds meer harddrug is geworden. Bovendien: in de Marokkaanse gemeenschap is het taboe om te praten over het gebruik van drugs. Alles gebeurt stiekem en buitenshuis. Daar wil ik wat aan doen.”
Ik wil jongeren behoeden voor wat mij is gebeurd. Ik wil ze voor 120% helpen, maar alleen als ze écht willen! Dat blijkt als ze zich aan afspraken houden. Vóór de pandemie had ik aardig wat contacten met kringen van jongeren maar dat is afgebrokkeld in de afgelopen 2 jaar. Via het vrijwilligerswerk probeer ik dat nu weer op te bouwen. Jaouad Aamri, mijn coach bij ElkWelzijn, betrekt me erbij en geeft me alle tijd en ruimte. Die steun is belangrijk. Want het is lastig om bij die groepen binnen te komen, ze zijn 13+, erg in de puberleeftijd.”
Opleiding
Samir wil een betere basis voor zijn werk en denkt aan een nieuwe opleiding. Hij zegt: “Het is belangrijk om veel voor anderen te doen. Maar het is ook nodig om mezelf niet te vergeten. Ik denk over een opleiding die ik vanaf september wil doen, mogelijk de opleiding Social Work. Zodat ik straks als professional met een goeie ondergrond aan het werk kan.”
“Ja”, zegt Samir, “dit werk doet me goed, het gaat goed met mij, mede dankzij de steun van mijn coach. En…mijn zus ziet me weer lachen!”
Wil je meer weten over wat het jongerenwerk voor jou kan betekenen? Of wil je jouw ervaring tijdens een stage of vrijwilligerswerk inzetten om andere jongeren te helpen? Neem contact op met de jongerenwerkers.
