Frans en Karin zijn beiden vrijwilliger voor ElkWelzijn. Frans interviewt en schrijft, Karin fotografeert. Ze werken inmiddels 1,5 jaar samen en vormen een perfect duo. Als ElkWelzijn je vraagt of je als inwoner, vrijwilliger of organisatie je verhaal met ons wil delen, dan is de kans groot dat je Frans en Karin op bezoek krijgt. Ze stellen zich graag aan je voor.
tekst: Frans de Bruijn; foto: Karin van de Kar
2021 is het ‘jaar van de vrijwillige inzet’. Het thema is ‘Mensen maken Nederland.’ Eén op de drie Culemborgers zet zich vrijwillig in bij een van de ruim 30 vrijwilligersorganisaties. Vrijwilligerswerk maakt het verschil; Culemborg wordt daar mooier van. Vrijwilligerswerk doen is een verrijking voor je leven. Elke maand vertelt een vrijwilliger over zijn/haar ervaringen met vrijwilligerswerk.
Even voorstellen: Frans Huber
Frans heeft al heel wat schrijfervaring. “Ik schreef wel vaker voor wijkblaadjes, nieuwsbrieven, interviews en voor sociale media. Toen ik net na mijn pensioen voor regionale kranten een verslag maakte over mijn reis met een vrachtschip van Hamburg naar de Caraïben, realiseerde ik me pas echt hoe leuk ik schrijven vond. Toen ik in Culemborg kwam wonen heb ik uitgezocht waar ik me nuttig kon maken, contact gezocht met ElkWelzijn en ben ik begonnen voor hen mensen te interviewen en artikelen te schrijven. Dat was vorig jaar.”
“Ik heb het nog even nageteld”, appt Frans een dag later. “Tot aan de zomer waren dat 17 verhalen. Wat een productie; dat had ik niet gedacht.” Frans vertelt verder enthousiast over alles wat hij na zijn pensioen (hij is bijna 80!) heeft gedaan: jarenlang vrijwilligerswerk in de Dominicaanse Republiek, eigenhandig een wandellogies in de Belgische Ardennen opgeknapt. Of zeg maar rustig: herbouwd. En nog veel meer.
Even voorstellen: Karin van de Kar
Karin, inmiddels dik in de 70, is ook al haar hele leven een bezige bij. “Mijn camera hangt al sinds mijn 16e op mijn buik. Ik ben daar via mijn vader mee begonnen. Het ‘officiële’ begin als fotografe was misschien de keer, circa 35 jaar geleden, dat ik gevraagd werd voor een krant een foto te maken van een ooievaar op een dak.”
Na doorvragen geeft ze toe dat ze het liefst kinderen fotografeert. “Als ik bijvoorbeeld een trouwreportage moet maken en een klein meisje vermoeid tegen de bruid zie leunen, dan komt zij zeker op de foto. Ik geniet van dat soort onverwachte, spontane gebeurtenissen. Niet alleen bij kinderen, hoor. Bijvoorbeeld gisteren. Tijdens een gesprek met een bejaarde man begint een kip die op tafel stond te drinken uit het kopje van die man. Ja, dat is dan lachen; dat móet dan op de foto.”
Perfect duo
Karin wil graag bij de interviews van Frans zijn omdat ze dan ook de geïnterviewde wat beter leert kennen. Daar kan ze dan met het maken van de foto’s rekening mee houden. Ze is dan soms zo betrokken bij het interview, dat het haar moeite kost zich niet in het gesprek te mengen. “Dat gebeurt wel eens, maar Frans schroomt dan niet mij ‘het zwijgen op te leggen’. Dat kan als je vaker samenwerkt.” Frans beaamt dit. “Ik bereid een gesprek voor. Ik weet welke kant ik op wil en dan kan het afleiden als Karin zich in het gesprek mengt.”
Boeiende mensen
“Mensen zijn gewoon boeiend”, aldus Frans. “Ik probeer tijdens een interview diepte in een gesprek te brengen. Ik ben niet iemand van alleen ‘social talk’. Het mooiste is als ik mensen heb kunnen prikkelen, aan het denken heb gezet. Het geeft mij ook voldoening als ik achteraf van geïnterviewden terugkrijg: ‘dat ben ik ten voeten uit’. Dat is leuk.”
Karin vult aan: “Ik heb dat ook. Het doet me goed als ik mensen blij heb gemaakt met een foto. Ik heb een keer een man gefotografeerd die heel lang op een woonboot had gewoond. Ik heb van hem een foto gemaakt en van die woonboot en toen met plakken en knippen er één geheel van gemaakt. Die man was zielsgelukkig met die foto. Ook is het leuk om jaren later op straat aangesproken te worden door mensen die me nog herkennen van een rapportage; zelfs mijn naam nog weten.”
Vrijwilligerswerk geeft voldoening
Voor Frans is het ook bevredigend dat hij een concreet product oplevert. “Ik vind zowel het interviewen zelf heel leuk om te doen als ook het schrijven van het verhaal. Er ligt dan iets tastbaars. Iets wat je nog terug kunt lezen en dat ook achteraf nog voldoening geeft.” Karin kan heel erg genieten van het kijken, van het spel van lijnen, vlakverdeling, horizon, enzovoorts. “Fotograferen is ook kijken. ‘Door jou heb ik naar wolken leren kijken’, heeft mijn man me weleens gezegd.”
Het is duidelijk dat in 1,5 jaar tijd deze 2 vrijwilligers volledig op elkaar zijn ingespeeld. Frans en Karin, Karin en Frans, een professioneel maar ook een mooi koppel.
Word vrijwilliger!
Lijkt het jou ook leuk om mensen te fotograferen, interviewen of teksten te schrijven voor ElkWelzijn? Als vrijwilliger, of stagiair? Neem dan contact op met Milou Oomens via moomens@elkwelzijn.nl (aanwezig vanaf 10 januari 2022).
