Nina van den Heuvel (20 jaar) zorgt al zo’n 6 jaar lang voor haar moeder die lijdt aan COPD en fibromyalgie. Ze is zelfs gestopt met haar studie om te helpen in het huishouden en bij de persoonlijke verzorging. “Ik kon niet anders, het werd me teveel. Maar of ik het mis? Niet echt. Mijn dierbaren staan op de 1e plek.”
“Ik ben 20 jaar oud en woon in Culemborg. Ik zorg voor mijn moeder. Mantelzorger, noemen ze dat ook wel. Dat doe ik al vanaf mijn 14e. Mijn vader en broer springen bij waar nodig en in hoeverre dat lukt met hun werk. Daar ben ik hun heel dankbaar voor.”
Omstandigheden
“Mijn moeder heeft de ziekte COPD. Hierbij sterven de longblaasjes langzaam af waardoor de longinhoud steeds minder wordt. Ze heeft nu nog ongeveer 21% longinhoud, dat is dus nog minder dan een kwart long. Daarom heeft ze 24 uur per dag zuurstof nodig. Mijn moeder heeft ook fibromyalgie waardoor ze vaak last heeft van ontstekingen in haar gewrichten. Dat veroorzaakt veel pijn.”
Bezigheden
“Door de COPD en fybromyalgie is het voor moeder erg lastig om alles te kunnen doen in het huishouden. Ik help haar met veel verschillende dingen, zoals koken (elke dag), boodschappen, stofzuigen en de vaatwasser in- en uitruimen. Ook help ik bij de persoonlijke verzorging. Dat vind ik soms wel lastig, omdat je op zo’n moment geconfronteerd wordt met hoe erg ze is afgetakeld in een paar jaar tijd. Dat vind ik moeilijk om te zien.”
School
“Ik ben nu ongeveer 2 jaar gestopt met school, omdat dit niet anders kon. Op school was ik steeds bezig met van alles voor de zorg thuis zoals: wat voor boodschappen moet ik halen en hoe laat ben ik thuis om te kunnen koken. Ik kreeg mijn schoolwerk niet meer af. Daarnaast had ik nog een bijbaantje. Op een gegeven moment werd me dit teveel en kon ik de druk van alle kanten niet meer aan. Ik kreeg een burn-out. en moest mij uitschrijven voor mijn opleiding. Ik baalde daar erg van, maar het was gewoon geen doen meer.”
Genieten
“Voordat ik ging mantelzorgen had ik een vrij leven. Ik kon alles doen zonder mij druk te hoeven maken over hoe het thuis ging. Of ik die tijd mis? Niet echt. Mijn dierbaren staan op de eerste plek, ook al betekent dit dat ik minder tijd voor mezelf heb. Ik geniet van de kleine dingen, zoals de goede gesprekken die ik met haar voer en als ik haar blij maak met een kop koffie. Ook al kunnen we weinig fysieke dingen doen, ik kan wel heel erg met haar lachen. Ze geeft mij mentale steun waar ik superveel aan heb.”
Dankbaar
Nina wil graag aan andere mantelzorgers meegeven dat je ook goed aan jezelf moet denken. “Leg de lat niet te hoog, waardoor je je eigen vergeet. Dit geldt zeker voor jonge mantelzorgers. Durf nee te zeggen als het echt niet gaat of kan. En het allerbelangrijkste: geniet van de zorg die je doet. Ook al wordt het niet altijd gezegd, veel mensen zijn je dankbaar!”
Ben jij net als Nina mantelzorger en wil je je verhaal delen met anderen? Of heb je behoefte aan ondersteuning? Kijk dan op de pagina ‘mantelzorg’.
