Toen Suzanne Beek in Culemborg kwam wonen, wilde ze zich nuttig maken en Culemborg en haar inwoners leren kennen. Dat deed ze door als vrijwilliger bij De Fransche School te gaan werken. Daar heeft ze heel veel mensen leren kennen. Dat was ook de bedoeling. Als kers op de taart ontmoette ze daar ook haar nieuwe liefde. Hieronder haar verhaal.
Tekst: Frans de Bruijn, foto: Karin van de Kar
“Het is nu ruim 10 jaar terug dat ik in Culemborg kwam wonen”, vertelt Suzanne. “Ik wilde me ‘inburgeren’, de stad leren kennen, maar vooral mensen ontmoeten. Op de deur van De Fransche School vond ik een briefje waarin om vrijwilligers werd gevraagd. Daar heb ik toen direct op gereageerd en ik heb er nooit een seconde spijt van gehad. Ik ben begonnen als vrijwilliger achter de bar, maar heb ook lang als vrijwilliger in het bestuur van het theater gezeten.”
Eén grote familie
Suzanne vindt vrijwilligerswerk een heel goede manier om nieuwe mensen te leren kennen. Zeker als dat bij De Fransche School is. “Het is hier net één hele grote familie. Er ontstaan hier veel goede contacten en vriendschappen. Tijdens de voorstellingen bijvoorbeeld, als het publiek in de zaal zit maar barvrijwilligers zelf aan de koffie kunnen. Maar ook bij de ‘nazit’ na een voorstelling is er ruimte om met elkaar te praten. En dat zijn lang niet altijd oppervlakkige gesprekken. Die gesprekken zijn soms heel persoonlijk en diepgaand.”
Hij viel me direct op
Één van de mensen die ze ontmoette was Paul. Hij werkt deels betaald en deels als vrijwilliger. “Leuke vent, lieve ogen en inhoudelijk zaten we vaak op één lijn”, haalt Suzanne haar herinneringen op. “Hij viel me direct op, maar was getrouwd en dus voor mij onbereikbaar.”
Klik
Achteraf bleek dat die klik van twee kanten kwam. Suzanne was ook bij Paul opgevallen en ook hij merkte dat ze goed met elkaar konden opschieten en vaak op één lijn zaten. “Toen Paul vertelde dat hij was gescheiden ben ik daarna heel blij naar huis gefietst”, vertelt Suzanne glunderend. ‘Yes, een leuke man, en hij is vrij’, ging er onder het fietsen toen door mijn hoofd. Misschien wordt het wel wat.” Langzaamaan werd hun relatie hechter. “Een praatje aan de bar, een glas wijn na een vergadering, een etentje. In 2019 hebben wij onze relatie bezegeld met een ring”, vertelt Paul.
Collega’s vinden het juist leuk
Op het werk moest er natuurlijk wel wat geregeld worden. “We hebben al vrij snel in het bestuur verteld van onze relatie. Die hadden daar geen problemen mee. Na een jaar zouden we het evalueren.” Om belangenverstrengeling te voorkomen heeft Suzanne haar positie in het bestuur opgezegd. “Ik schuif nog wel bij in het bestuur, maar alleen voor verslaglegging. Ik heb geen stemrecht en houd me ook buiten inhoudelijke discussies en besluitvorming. De collega-vrijwilligers vinden het prima. Ze vinden het juist leuk voor Paul en mij. Er zijn in De Fransche School veel meer goede vriendschappen, tot buiten het theater. Ook zijn er getrouwde koppels die daar werken. Daar doet niemand geheimzinnig over.”
Vrijwilligerswerk heel waardevol
Suzanne vertelt dat ze nog meer vrijwilligerswerk doet en zo ook veel contacten heeft gekregen in de stad. Met de Volksuniversiteit, Voet-van-Oudheusden, Vrienden van het Elisabeth Weeshuis Museum, via de pianowandelingen en ElkWelzijn, enzovoorts. “Er komen ook nogal eens vrijwilligers uit andere organisaties in het theater op bezoek. Een goede zaak”, vindt Suzanne. “Goed ook dat ElkWelzijn veel aandacht heeft voor vrijwilligerswerk en er verhalen over deelt. Voor mij heeft het vrijwilligerswerk, zeker toen ik in Culemborg kwam wonen, heel veel betekend”, besluit Suzanne. “Maar de relatie met Paul betekent wel dat ik nu een andere levensfase ben ingegaan. En hij is echt het kersje op de taart.”
Op de website van ElkWelzijn staan ruim 100 vrijwilligersvacatures. Door het doen van vrijwilligerswerk ontmoet je nieuwe mensen. Sommigen hebben misschien dezelfde interesse, wat kan leiden tot vriendschappen en zelfs een liefdesrelatie.
